باهم یاد بگیریم (یادگیری همیارانه)
یادگیری همیارانه یک وضعیت است که در آن دو یا چند نفر تلاش می‌کنند تا مفهومی را با یکدیگر یاد بگیرند. بر خلاف یادگیری فردی، در یادگیری همیارانه افراد بر منابع و مهارت‌های یکدیگر سرمایه‌گذاری می‌کنند. (از یکدیگر برای اطلاعات، ارزیابی عقاید یکدیگر، نظارت بر کار یکدیگر و غیره استفاده می‌کنند). به‌طور خاص، یادگیری همیارانه مبتنی بر مدلی است که بر اساس آن دانش را می‌توان در یک جمع ایجاد کرد بطوریکه اعضای آن جمع با به اشتراک گذاشتن تجربیات خود و ایفای نقش‌های نامتقارن در تعامل با یکدیگر هستند. یادگیری همیارانه به متدولوژی‌ها و محیط‌هایی اشاره دارد که در آن دانش آموزان در معرض یک تکلیف مشترک قرار می‌گیرند و هر فرد باید در این نوع یادگیری در یک مکالمه چهره به چهره نسبت به تکلیف ارائه شده پاسخگو باشند. همچنین اینکار می‌تواند با گفتگوهای کامپیوتری (انجمنهای آنلاین، اتاق‌های گفتگو، و غیره) انجام شود. برای بررسی فرایندهای یادگیری، روش آنالیز گفتگوها و تحلیل آماری مباحثات بکار می‌رود.به‌طور کلی، یادگیری همیارانه زمانی اتفاق می‌افتد که گروهی از دانش آموزان برای درک یک مفهوم یا پیدا کردن راه حلی برای ساخت یک محصول از یادگیری خود با هم کار می‌کنند. علاوه بر این، یادگیری همیارانه رابطه سنتی دانش آموز و معلم را در کلاس درس دوباره تعریف می‌کند. فعالیت‌های یادگیری همیارانه می‌تواند شامل نوشتن مشارکتی، پروژه‌های گروهی، حل مسائل مشترک، مناظره، تیم‌های مطالعه و فعالیت‌های دیگر باشد. این رویکرد نزدیک به یادگیری مشارکتی است.
بر اساس Findley 1987، “یادگیری شبکه ای همیارانه (CNL)” یعنی یادگیری از طریق گفتگو الکترونیکی بین خود یادگیرندگان و یادگیرندگان – کارشناسان رخ می‌دهد. یادگیرندگان برای دستیابی به موفقیت یک هدف مشترک دارند، و به یکدیگر وابسته و پاسخگو هستند .CNL در گروه‌های تعاملی رخ می‌دهد که در آن شرکت کنندگان به‌طور فعال با یکدیگر در یک چارچوب متنی ارتباط برقرار و مذاکره می‌کنند که ممکن است توسط مربی آنلاین، مربی یا یک گروه هدایت‌کننده تسهیل شود. یادگیری همیارانه کامپیوتری (CSCL) یک پارادایم آموزشی نسبتاً جدید در زمینه یادگیری همیارانه است که از فناوری استفاده می‌کند تا در یک محیط یادگیری به میانجیگری و پشتیبانی از تعاملات گروهی در متن یک محیط یادگیری همیارانه کمک کند. سیستم‌های CSCL از تکنولوژی برای کنترل و نظارت بر تعاملات، تنظیم وظایف، قواعد و نقش‌ها استفاده می‌کنند ونقش واسطه برای دستیابی به دانش جدید را بازی می‌کند.